Tanrý, Süreyya dizisinde ism-i nazýmýný dizmiþse Bendeniz inci gibi þiirlerle methetmeyeyim seni þehr-i Ýstanbul? Kalemim,senin methinin bereketiyle yüzlerce gönül bahçesini zapetti, Bu hünerli dilim senin kýlýcýn.....................
Sabah ruzigârý gibi gül bahçesinden geçtim. Bülbüle âþýk olduðumdan, Kanarya’ya muþtak bulundum.................................
Defalarca söylüyorum yine de söylüyorum iki gözüm. Ben âþýk’ým Fakat Bu yola kendiliðimden koþmuyorum ki Tanrýnýn takdiri..............................................
Dudu gibi aynanýn önüne koyuldum. Aynanýn ardýndan ezel üstadý neyi söylüyorsa onu söylüyorum................
Ýster diken olayým, Ýster gül cancaðýzým. Sonu sana varacak sa Bedeli þehr-i Ýstanbul ise Ben çoktan razýyým çekeceklerime.........................
Gel, iþit beni gönlümün sultaný yedi tepeli þehr-i istanbul! Ben, senden vazgeçmedim, Vazgeçmeyeceðim son nefese kadar......................
Eyaz : Padiþahýn; aklýna güvendiði, samimiyetinden, baðlýlýðýndan asla þüphe duymadýðý kölelerinden biri idi. Asaf : H.z Süleyman’ýn ünlü veziri.
gordion 13/07/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.