Kuru gül yaprakları

Raflara baktým.
Yýllarca el sürmediðim kitap dolu.
Kimini okumuþum kimi okunmayý bekler.
Birine takýldý gözlerim sanki tanýdýktý, göz etti bana,
Aldým yerinden sildim tozlarýný.
Sararmýþtý, sayfa, sayfa çevirdiðim yapraklar.
Okunmuþtu belliydi altý çiziklerden varaklardan
Dayanamadým.
Hem kokladým hem çevirmeye baþladým sayfalarý.
Kýzar gibiydi sayfalar...

Elimden düþtü kitap.
Bir de ne görsem saçýldý içinden yerlere, avuç dolusu kuru güller,
Kimi kýrmýzý kimi sarý, ama hepsi hala gül kokar.
Onca zaman geçmesine raðmen hala kokuyordu güller.
O kurularda aþkýn kokusunu hissettim
Çünkü unutulmuþ bir sevdanýn aþkýndan kokuyordu o kokular.
Tutam, tutam hepsi kurumuþ güller,
Onlarda duydum burukluðu burnumda tüttü,
Eski hatýralar.


Gülkurularý ellerimde,
Avuç, avuç kokladým, zamanda yolculuk ettim gezdim aný yýllarýný
Bazý yerde aðladým, bazý yerde gülümsedim.
Fakat birden bir burukluk bir baþkalýk oluþtu sevincimde.
Ve sonra baktým içim sýzlýyor, topladým sildim temizledim koydum yerine,
Ýçi kuru gül yapraklarý ile dolu, sayfalarý sararmýþ o eski kitabý.
Üzülmüþtüm.
Ýçi hatýralarla dolu sayfalarýn sararmasýna…
Hiç anýlarý düþünmeden yerinde onlarýn öksüz durmasýna...

Sonra baþkalarýný karýþtýrdým kitaplarýn.
Hele biri vardý içlerinde, her sayfasýnda günlük anýlar ve göz yaþlarýyla yazýlmýþ þiirler...
Okudum,okudum….
Tozlu defterlerden tozlu kitaplardan sihirli ilmekler çözdüm o gece.
Unuttuðum hayal olan zamanlarý kokladým sayfalardan.
Unutamadýðým kadýnýn özlemini hissettim.
Geçmiþte yazýlmýþ þiirleri okudum, hece, hece…
Ve duygulandýkça, aðladým.
Uykusuz kaldým o gece…

Ýþte o uykusuz kaldýðým sabahý olmaz gecenin akþamda.
O kimisi yýrtýk sayfalarý sararmýþ yapraklar var ya…
Çok þeyleri anlattý bana, çok þeyleri hatýrlattý geçmiþten,
Piþmanlýklarý hatýrlattý.
Yanýlgýlarý sevmenin ve unutmanýn nasýl bir þey olduðunu hatýrlattý.
Geçmiþten yana.
Neler kaybetmiþim meðerse.














Sosyal Medyada Paylaşın: