Sen gözleri elaya çalmýþ sevgili…
söz vermiþtin göz yaþlarýmý güneþle aydýnlatacaktýn
sefere çýkmýþ yorgun umutlarýmý
temize çýkaracaktýn mavinin tonlarýnda
elasýnda dalgalanan sevdamýzý
narin ellerinle kucaklayacaktýn
silecektin buðulanmýþ yüreðimi kum tanelerinde
bir kerede
haddime düþmeden sormadan
selama hasret özlemlerimizin takatinde
ip atlayan hýçkýrýklarýmý gölgende vuracaktýn
oysa þimdi yeniden yeþerdi seninle hayat ýþýklarým
yarým kalan geçmiþimizin çöpten bacaklarý
güz yaðmurlarýnýn akarsuyunda çoðalacak
demlenen bakýþlarýmýz
giden gitti…
bitti ömür katremizin birkaç saðýr kulaçlarý
ve sen karanlýðýn loþ düþlerine
bir tesadüf kadar yakýndýn
karanlýk umutlarýma tutunan güneþin gözyaþlarýný esir aldý..
ne tesadüf üþüdü aydýnlýðým özleminle, sevdamýzýn yeþerdiði yerde…
n.altýn Bingöl .... Ereðli sahilinde bir Ýstanbullu…