Şiir Kokuyor Olmalıydın Yokluğumda

Þiir Kokuyor Olmalýydýn Yokluðumda
Gülgün Aydýn
Þiir kokuyor olmalýydýn
Yokluðumda
Ya þiirlerini okurdun,
Ya da ben þiirlerimi sana.
Tenine yazdýðým þiirler
Silinmezlerdi,ben olmasam da.....

Soruyorsun þimdi bana...
Baþka tenlere de yazýlýr mý þiir?
Yazdýn mý diye soruyor gözlerin!
........................................................
Gözlerimi kaçýrýyorum ,
Keder bakan gözlerinden,senin!
Sitem bakan gözbebeklerinden...
Günlerce kirpiklerinde biriktirdiðin yaðmurlarý görmezden geliyorken,
Ve temize çýkarmaya çalýþýrken sözcüklerim,
Beni bana
Beni sana!
O masaldaki pinokyoyum iþte!!!!
Kaçýp,saklanmak istiyorum ,
Masalýma.
Ýnsan olmakta gözüm yoktu ki benim....
Þiiri sevmek istemedim ki....

Aðacýmýn kökünde varmýþ,
Ustamýn ellerine bulaþmýþ, aþk...
Anlayacaðýn,hamurumda saklýymýþ,
Aþka aþýklýðým...
Maþuklarýmýn sayýsýný nereden bilebilirdim söyle..
Doðmadan önce!
Doðurmadan önce,
Yazmadan önce!
Sen,
Beni suçlamadan önce....

Yine soruyorsun?
Kaç tene yazýlýr þiir?
Ýnan,ben de bilmiyorum...
Utanýyorum þairliðimden......

Aþklarýmla,belki de adýný bilmediðim tüm tutkularýmla,
Sana fazla geleceðimi,
Belki de az geleceðimi anlýyorum! aniden
Adýný nedense koyamýyorum..
Ne þiirlerin,
Ne de sana duyduðum hasretin!
Þiir kokan seni,yeniden koklayamýyorum...

Þiir yazýlýr mý?
Þiir olunur mu,yoksa?
Þiirimdin benim.....

Gözbebeklerine ilk kez dokunduðumda anlamýþtým,
Seni doðuracaðýmý,
Sana doðacaðýmý,
Sende öleceðimi.

Tenini bana emanet edeceðini,
Ve þiirlerimin tenine yazýlacaðýný
Biliyordum......

’Bilmem’yine gülümsetiyor her zamanki gibi...
Bilmemeyi ne kadar çok özlüyorum,oysa
Kimse bilmiyor....
Kimsesizliðime sarýlmayý istiyorum o an,
Kendimi senin denizine atmak,
Senin gökyüzünde kaybolmak
Ýstiyorum.
Sadece suya yazýlan bir isim olmayý dilerken ruhum,
Nafile dileklerimin hepsi
Gözüm göre göre...
Sýraya dizilmiþ bekliyorlar,
Sýranýn kendilerine gelmesini...
Ýkimizin olan o uçurumun kenarýnda
Yýldýzlarý,dalgalarý,martýlarý izliyorlar...
Gözlerini kaçýrýyorlar gözlerimden,
Biliyorlar,
Gözlerimin artýk sensiz olduðunu...
Uçurumun gözlerim olduðunu biliyorlar....

Þimdi küsmüþsün bana,
Gökyüzünden vazgeçtiðin söyleniyor...
Kirletmiþsin güya yýldýzlarý!
Öyle söylüyormuþsun kendine...

Ben,
Ayda tutuldum.
Yýldýzda yandým.
Gökyüzünden vazgeçemezdim senin gibi,
Gökyüzüne emanet etmiþtim sesimin çýðlýklarýný,çünkü!
Martýlar her daim neden yorgun sanýyorsun ki!

Yýldýzlar kayardý bazen,
Toplardým,saçlarýna takardým.
Kördüðüm aþklarýmýn
Þiirlerimi öperdim,
Tenlerinden....

Gökteki yýldýzlar,
Kirlendiklerinin farkýnda bile deðiller,
Senin gözünde yani
Benim incim,senin incin sanýyorlar kendilerini hala...
Gökyüzünün prensesi zannediyorlar kendilerini,
Ýçim acýyor.......................!
Bir yalana da bu kadar uzun süre inanýlmazdý ki!!!!
Aðlatmam,aðlatamam onlarý,
Bu karanlýk gecede.
Bana yol gösteren,
Ayý ve yýldýzlarý,
Yarý yolda býrakamam.....

Küskün kalbini anlamaya çalýþýyorum,
Gözlerin hala aþk bakýyor öte yandan,

Nereden bilirdim,
Elime gökten düþen bir yýldýz olduðunu,olacaðýný???

Sanma ki ellerim güçlü!
Sanma,sözlerim büyülü..
Son sözümü söyleyeceðim
Ve son þiirimin son dizesini
"Yazacaðým tenine",
Ýzninle......

Yýldýz olamayacaksýn belki,yeniden..
Ama seni ancak denize teslim edebilirim....
Emanet edebilirim,denizlere....
Ýnanmayacak mýsýn?

Deniz yýldýzlarýna bin! benim yerime...
Gözlerinden akan yaþlarý görmeyeyeyim diye,
Sahte bir gülücük kondur,
Yüzüne.
Kendi tenine yaz lütfen,
Affettiðini beni!!!
Ben,çýkarýp attým tenimi.
Dalgalara býraktým....

Vazgeçemeyeceðim yolculuklara çýkacaðým,
Eðer bir gün beni beklemeye kalkarsan,
Ben,gizli,saklý olacaðým,
Þiirlerin satýrlarýnda.
Ama adýna aþk dediðim tutkularýmla.
Affet artýk beni!

Asýlý bir dizesin þimdi boynumda,
Kimsenin göremediði,
Kokusuz..
Koynumda....
Sadece tenim dokunuyorken,tenine...
Ellerim çoktan unuttuðunda beni,
Cesaretsiz de kalsalar .
Her yutkunduðumda anýmsatacaksýn kendini!
Azýksýz,aþksýz,
Ardýmda býraktýklarýmý unutmaya çalýþýrken,
O vazgeçilmez yolculuklarda.
Ay ve yýldýzlar yol göstermeye çalýþacaklar her zamanki gibi....

Ve sonra dayanamayýp,
Emredeceðim sana!
Unut artýk!
Unut!
Çýkarýp atmadan boynuma dizili þu incileri..
Unut artýk beni!
Deniz kabuklarýný düþüneceðim,
Dalga kýranlarý,
Deniz atlarýný,
Deniz fenerlerini...
Ve bir gün ben de bir inci olacaðým inan...
Bir þiirin boynuna dizili!!!

16-ocak-2010


Sosyal Medyada Paylaşın: