Umutlara sarýlmýþ bir babanýn düþleri yanýyor kavruluyor kanýyor ellerinde nasýrlar paramparça alýnda ter süzülüp imbiklerden geçiyor içiyor yudum yudum emeðin sevdasýný en hasýný yaþamýn orak elde biçiyor
özlemleri ay gibi þavkýyor gecelere bir çocuk düþlerinde elbiseler seçiyor minnacýk ayaklarý üþümüyorlar artýk trampet sesleriyle þarkýlar söyleyerek bir bayram sabahýnda sokaklardan geçiyor
bir annenin gönlünde þen þakrak çocuklar var ekmeðinde katýk var tarlasýnda rýzýk var kýzýnýn yavuklusu iþ bulmuþ gurbet elde yürek tozpembe hayal parmaðýnda yüzük var
umudun þarkýsý bu yaðmur düþecek yere tohumlar çatlayacak sevdanýn yeþilinde renklerin dansý gizli düþüdür çiçeklerin meyveye el açacak bereketin tadýdýr bu bolluk bu cývýltý çiftçi bunu gördükçe havalara uçacak
(zekeriya çavuþoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekeriya çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.