Çingene karasý memleket yüzlüm
Beyaz çarþaflar misali yasak savruluyor zaman
Ve tüm kalabalýðýmda
Bir þehir kadar yalnýz üþüyor yüreðim
Göç yolculuðunda ki kuþlara sesleniyorum
Alýn canýmý götürün sonsuzluða diye
Hüzün mavisi sessizliðinde gözlerim
Biliyorsun ki
Sýra daðlar gibi dizilmiþ hikayeler
Yoksul
Ve düþün ki
Mülteci tüm yalanlar
Kurak topraklarda yeþeren
gök yüzlü umutlar misali
Dilsiz gökkuþaklarýnda hapsoldu tebessümlerim
Boþ çerçeveleri dolduran donuk renklerle
Savaþýyor sus pus dudaklarým
Ki mührü gözlerinde saklý mutluluðum
Biliyorsun ki
Bebek kokulu,masum aþk acým
Kara kalem kýrýlmýþ ömrümüze
Yaþamak ; saçýnýn bir telinde asýlmak
Ve anýmsamak an sýzýlarýmýzý
Biliyorsun ki
Ýlkel ,basit bir acý sadece yaþamak
Bu yüzden
Sen yoksun
Yokluðun var
Ýyi ki suskun yüreðim…