Bir sevda masalýydý bu, Kulaklarýmýza fýsýldanan, Titrek mum alevi gibiydi gönlüm, Yolunu gözleyen, Rüzgarýn kollarýna sýðýnmýþ sarý bir yapraktým, Ellerinde titreyen, Ruhuma dokunduðun o ilk anda, Sendin içimde ürperen.
Bir nefeste yanýndaydý yüreðim, Bulutlarýn en mavisinden, Dokunuþunla buzullar erirdi kalbimde, Hasretinden, Ya gözlerin; Gözlerin miydi beni anaforlara sürükleyen, Sözlerin belki de, Kapkara bulutlarýn ardýndan süzülen.
Sensizliðin sokaklarýnda, Kayboluyorum git gide, Sýzlayan þu kalbim söz dinlemiyor, Sonunu bile bile, Geç gelen bir mutluluk bu, Hüzünleri doðuracak belki de, Ne senden vazgeçeceðim, Ne de sevginden ömrümün son deminde.
Sevda ateþin bu, Bir kez düþtü yüreðime, Sevgim; rüzgara emanet, Getirsin diye kulaklarýna bir esintide, Düþlerinde, sevgimi fýsýldasam, Ruhuna dolsam bir öpücükle, Ve desem ki ‘Sensin canýmda can’. Sarýlsam, kalsam, Ölsem öylece.
Ayþe Manav Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Manav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.