göðün kapýsý açýlmýþ dudaðýmda sevgi dolu çaðrýlar… dökülüyorum…aþaðýlara… gözlerimde sevda var; bahar bahar açan… … âsumanýn tepesi açýlmýþ güller…güller… ve güvercinler…güvercinler… ak gerdanlý,ak güvercinler… gagalarýndan gül goncalarý düþüyor göðün yüzüne pembe hülyâlarýn , pembe güzellikleri artýk akar..akar..akar oldu üzerimize gül çehreli insanlar geziyor sokaklarýnda dünyamýn gönlümün çiziklerinden dikensiz lâlezârlar fýþkýrýyor elmas parýltýlý gözler aydýnlatýyor ikindi üstlerini dikenli teller,sýnýrlar buhar olup, kýrýlan kalpler gül suyuyla yunuyor yaðmur damlalarý öpülen ellere pýtýr pýtýr düþüyor gölgelerimizin zulasýnda saklanan kederler terk ediyor bedenleri küsüþlerle… taraçalarda,bayýrlarda rüzgârlarla fýsýldaþýrken çiçekler, sevgiyle döküyorlar tohumlarýný humusa. daha aydýnlýk, daha mavi bir dünyaya gülümsüyor kirpiðinin ucundan filizler rengârenk kelebek ruhu yeþeriyor kýrlangýçlarýn,insanlarýn hareketlerinde. dillere gerek yok artýk: gözler,ruhlar,tebessümler konuþuyor lisan-ý hâl ile her yeni güne ayrý bir çiçek baðýþlýyor kokusunu ve rengini þafak ayrý bir kýzýllýkta atýyor daðlarýn ardýndan, gün bir ayrý güzellikte batýyor denizlerin yakamozlarýndan … Bütün bunlar için illâ bir bedel ödemek gerekmez ey insan oðlu..! sadece bir parça duyarlý olmak, bir parça insan olduðumuzu hatýrlamak yeter hadi, tülden ve masmavi bulutlardan bir Atlas yorgan serelim gözlerimize tebessümlerimiz,mutlulukla gerilirken yüzümüzde,sarsýn ve kucaklasýn bütün kâinatý hadi..!
…. Ýnanýyorum ki; bir gün, Ay yüzlü çocuklar doðacak geçmiþimizin karanlýðýndan… ve sökülüp,çalýnan yýldýzlarýmýzý yeniden takacaklar ait olduklarý yerlere:yüreklerimize…
süleyman Altunbaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.