VURGUN/ ALTIN DALIŞ

Okyanusta yaþamýþtý,
Tüm hayatýný özgürce,

Ne fýrtýnalar atlatmýþ,
Ne korsanlar görmüþ,
Ne gemiler batýrmýþtý.
Ne savaþlarda; zaferler kazanmýþ,
Bazen de; yenik düþmüþtü.

Güneþli, günleride sevdi.
Dolunaysýz, geceleride.
Yoruldu! okyanustan.
Küçük; bir adaya seçti.

Aklý hep; denizlerdeydi.
Bir gün; batan gemilerini,
Görmek istedi.
Geçirdi! üzerine; dalgýç elbiselerini,

Yapma! dedim.
Gitme! dedim.
Dur! dedim.
Geri; dönemezsin, belki! dedim.

Hiç birini dinletemedim.
Gitti!
Yalnýz kaldý!

Ruhunun; derinliklerine daldý.
Karanlýk sulardý.
Elinde; eski bir fener vardý.
Olmasý gerekenden; çok uzun kaldý.

Oraya; dönmek için deðil.
Kalmak için gitmiþti.

Altýn dalýþýný yaptý.
Bile bile; kendini,
Vurgunun; kollarýna býraktý.

v.kayra
Sosyal Medyada Paylaşın: