kaybettim yüreğimi!
Kirlettiniz bütün gökyüzümü
Türkülerimi çaldýnýz benim
Hani güldürecektiniz yüzümü
Oysa mutluydum kendim
Sahte yüzlerle girdiniz hayatýma
Karalar çaldýnýz bahtýma
Kulaklarýnýzý týkadýnýz imdadýma
Býrakýn artýk! dokunmayýn yaralarýma
Kalpleriniz de sizin olsun, ölümsüz sevgileriniz de
Uzak durun benden ezelden ebede
Merhemim deðil yara bandým olsanýz da
Daha fazla deþmeyin yüreðimi de
Çekin üstümden tebessümlerinizi
Çekin kirlenmiþ sözlerinizi
Gözyaþlarýma sürmeyin ellerinizi
Alýn gidin sahte vaatlerinizi
Ýnanmam bundan gayrý kimseye
Yemin ettim sevmemeye
Zaten yokmuþ aþk da sevgi de
Yeterim ben kendi kendime
Karanlýk da olsa gökyüzüm, benim olsun
Fark etmez içinde yarasalar uçsun
Bahçemde solmuþ goncalarým olsun
Yeter ki talan olmasýn
Ýstemem gülmesin hiç yüzüm
Ama aðlamasýn artýk gözüm
Yalnýzlýk olsun ilk ve son sözüm
Acýmasýn artýk özüm
Çekiyorum dünyanýzdan elimi eteðimi
Yaktýnýz zaten bütün bedenimi
Kaybettim!hükümsüzdür… yüreðimi
Gömdüm topraða kendimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.