BEN SENDEN BİLE YALANCIYIM/FALCI KADIN

Körfezde; deniz manzarasýnda
Oturdum, bir bankta,
Bir de; yaktým sigara.
Martýlara simit attým, seyrettim.
Uçuþlarýný,
Kapýþmalarýný izledim.

Elinde; bir sepet kýrmýzý güllerle,
Bir kadýn yaklaþtý yanýma.
Avucunu açtý! iki bakla.

-At! dedi, bu lira
-Bakayým bakla falýna.
-Ýçimden geldi,
-Güzel kadýn; klopatra
Kimbilir? kaç kiþiye söylüyordu; bu iltifatlarý Güldüm.

Önce bir sigara istedi.
Fal bakmakta; ýsrar etti.
-Olmaz o para
-Olsun bu para, dedim.
-Canýn saðolsun, tamam dedi.

Sað elimin avuçunu açtý.
Koydu baklalarý,
Üfle dedi üfledim.

Bir sürü cümleler kurdu,
Hepsini attý.
Birazý tuttu.

Sen; yalaný hiç sevmezsin,
Doðruyu söylersin dedi.
Bu arada; düþündüm.
Tuttu mu?
Tutmadý mý?

Bilemedin; falcý kadýn,
Her gün, yalanlar savuran kadýn.
Ben; senden,
Daha büyük yalancýydým.

Ama; yalanlarýmý hep,
Kendime söyledim.

En büyük yalaným,
Neydi bilirmisin?
Bir daha; sevmem!
Demiþtim; hiç kimseyi,

Kuyruklu bir yalandý
Daha büyük sevdim...
Daha büyük sevdim...

V.Kayra




Sosyal Medyada Paylaşın: