sarý saçlarýndan gecenin sessizliðine bürünen hilal eylülü sunmuþ önüme iþte,yalnýz ve patavatsýz kaldýrýmlarda havlayan köpeklerin huysuz tavýrlarýna inat ben de baðýrabilsem geceye,hazana ve sana..
hiçbir susku artýk dindiremez baðrýmdaki sevdayý hiçbir ateþ söndüremez gönlümdeki yarayý belki usulca sokulursan koynuma eylül gözlerinden dökülebilirim taze bir sayfaya..
Ahmet Arif’in yaralý dizelerinden kaçabilsem hoyrat bir rüzgarýn keskin uçlarýndan sana dolanabilsem sýcaklýðýna bir nebze de olsa ferahlasam azrail kapýma dayansa da olur farketmez.
ecelin vuslatýndan yataklara düþsem de bu hain gecelerde nereye park edeceðimi bilmesem de yazdýklarýmý o kahýr mektuplarýndan sýyrýlmasa da küllerim belki yumuþak ellerinden dokunursam maviye kucaklasam yani seni ve gözlerine düþen eylülün ucurumunda ölmek de güzeldir...
4 eylul 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahiteylul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.