---
karanlýktan korkup odanýn köþesine saklanan çocuk gibi
dünyanýn dibine saklandým hayatý kilitlediler üstüme
---
saðýr oda ömrüm
çýtýrtý duysa kanat çýrpar düþlerim
her gece çitten atlayan korkularým
uykuyu söktüler gözümden
künyemi sýktým diþlerimin arasýnda
kaybolmadan bulmayýn beni
dilimin üstünde yabancý kelimeler
uyruðum münzevi
her sokak baþýnda esmer kahkahalar düþürdüm
yaþýmý ikiyle çarptým
ömrümü tebessümden çýkardým
avuç dolusu katreler ekledim
dibine kadar hüzün elde kalan
---
derken
bir adam düþtü içime
beni sabaha doðuran
her lehçede benliðimi saran
nefesimi nefesine hibe ettiðim
güvercinin gerdanlýðýdýr
boynuma takýlan...