Ve aþk, yaklaþtýkça buhar olan bulutlara, aldandýðým kadar, inandýrmýþtý beni. Ölmüþtük esasen. Ben severek, sen terk ederek. Basit bir intihardý böylesi. Adý, aþktý belki. Belki sendin ölüm. Ben gözlerinde öldüm, sen bulamadýðýn yüreðimde. Sen vurdun, ben vuruldum.. Öyle vuruldum ki, paramparça etti beni sevda. Belki en iyisiydi ölmek kim bilir. Belki de yeninin habercisidir bu veda..
// Anýl Müçeoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
anilmuceoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.