KIRLANGIÇ ELLERİN

Tahta masalý bir çay ocaðý, üç beþ küçük sandalye
Sabahtýr; henüz er vakit... soðuk sarýlmýþ sýrtlarýma, býrakmýyor.
Zaman sanki uyuyor gözlerinde
Martýlarýn sabahý karþýlama çýðlýklarý,
Ve kirpiklerin çið vurmuþçasýna ýslak;
Matlaþmýþ dudaklarýn omuzlarýmdaki sabah kadar soðuk
Ne çok isterdim eskisi gibi gülümseyebilmeni
hayretle bakýyorum sana, kaç yýl önceki kadýn sen misin ?

Sen ilk geldiðinde; kanadý kýrýk bir kuþmuþum gibi bakmýþtýn bana. Güzel gözlerini yüzümde hissettiðim anlarda, yüzümdeki çizgileri sayýyormuþsun gibi gelmiþti. Saçlarýmýn geçen kýþtan kalma hafif tipili halini ýsýtmak istercesine sýcacýk gülümsemiþtin ya hani, bende yakalayýp onu sinsice sana hissettirmeden kalbime koymuþtum, kýrlangýç ellerinden tutarken, anlamýþtým gül yapraklarýnýn neden bu kadar ipeksi olabileceðini, ne kadar mutluydum yanýnda… hatýrlýyor musun yaðmur yaðýyordu ve sen aðlýyordun hiç sormadým neden diye, bende aðlýyordum çünkü ve bunu yaðmura vermiþtim…. ben sevmiþtim seni yahu sevmiþtim…

Sigaranýn acýlýðýný söndürüyor çift þekerli çayým
Az sonra güneþ yükselir hýzlýca
Ne martýlar kalýr ne çöpçüler etrafta
Kalbim aðrýyor, çýkmak istiyor sanki sýcaklýðýn
Hani gülümsemende yakaladýðým o taze sýcaklýðýn
Aðlýyorsun; ama yaðmur yok bu kez
Acýmada, vicdanda, sevgide yok
Terk ediyorsun ya beni, kanadý kýrýk bir kuþum ya ben
Kýrlangýç ellerin ne gül kokuyor artýk, ne de yasemin
Git artýk, güneþ doðdu. vakit ayrýlýk türkülerinde

Sosyal Medyada Paylaşın: