iklimsiz ölümler sabahýna uyanýr usatalar
vurur sazýn tellerine
uçan kuþlar eþlik eder
barýþýn,
kardeþliðin,
eþitliðin türküsüne
önce cahilliðin yobazlýðý akar caddelerden
havada kin, nefret kokusu
ölüm ateþ topuyla ardýndan gelir bu þehre
büyükler hep karanlýkta aðlar
içimizden konuþan daðlarla büyürüz
belleðimizin sinsi madeninde konaklar
tarih kitaplarýnýn kirli sayfalarý
her yýl yeniden tazelenir insan utancýmýz
kendi göçüðü altýnda kalýr vicdanlarýmýz
büyükler hep karanlýkta aðlar
ama hangi kaçýþ uðultusunu dindirebilir
içimizdeki kara karlý ormanýn
ve hangimiz açýklayabiliriz
uç uç böceðini itinayla parmak ucunda uçuran bir çocuða
insanýn neden
neden
insan öldürdüðünü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sabah Kuşları Hiçliğin Aynası Ekmek Kırıntıları biz akşamüstüyüz Ninni Zilan Kadın Kedili Şiir Dünya Memleket Gölgemiz ve Biz Adem'in bir oğlu