BÝRTANEM “Hoþça kal” demiyorum sana!.. Yeminim var birtanem.. En güzel çocukluðumuzu yaþadýk En güzel þýmarýklýðý.. De ki” Oyun bitti”.. De ki analarýmýzýn çýðlýklarýnýn ürküntüsünden.. De ki “kaçar adým” De ki “herkes evine gitti.”
“Hoþçakal” demiyorum sana be kadýn.. Hoþça kal demiyorum.. Hýçkýrýklara boðulduk sayýsýz kez ikimizde.. biliyorum.. Olmayan sabahlar, kapanmayan kipriklerimizdi dualarýmýzýn þahidi.. Ertelenen bu günü yaþamamak adýna.. Oysa ömrümüz ikinci bahardý ve bu baharý seninle.. Seninle yaþamak vardý..
Bugün 2 Temmuz.. Yanýyorum.. Çaresizliðin cenderesindeyim.. Boðuluyorum.. Alevin çemberindeyim..Ateþteyim.. Eriyorum…
Eriyorum.. ve..bitip tükeniyorum.. “Hoþça kal” demiyorum sana Söz verdiðimiz yerdeyim.. Bekliyorum… Özlem ve hasretindeyim.. Gülüm… “GÜLYÜZLÜM”..:(( Soluksuz öpüyorum.. Hasan ERKILIÇ (Umutlu) Ankara, Cumartesi 02.37 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan ERKILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.