İNSANLAR KESİNLİKLE TERKEDER
Neftamýn öteki yüzü sövgü namem,
Nameme kulak ver dost;
bu namemde neftalar dolusu idealarým var.
Nameme gözünü dik göz;
sana verebileceðim iki gözüm bir kalbim bir de þiirlerim var..
Kimsenin kalbi kimsede kalmaz,
Hiçbir böcek yuvasýna geri dönemez.
Kimse hiçbir yalanýyla topraða gömülmez,
Hiçbir kuþun ötüþü deðiþmez..
Bir tercihin garibesidir göz bebekler,
Kirpiklerin üzerine kurulmuþ bir yer sofrasýdýr aþk..
Gözün hiçbirþeyi görmez;
Kulaklar duysa da..
Yaðmur yerde kalmaz,
Bir kaç dakikadýr tek damlanýn izi,
Yel alýr götürür kardeþini yahut koca bir sel.
Yine de ýslanmaz balkondaki güzel haným.
Fincanýmdaki gamgüsar tohumu düþüyor þu an,
Þu an þuaranýn kalbi temizleniyor,
Yumruk kalbe hükmediyor sanki bir arafat kýzý,
Aþkýma gamgüsardýr raddaki salavat.
Bilgesizlikler almýþ baþýný gidiyor,
Herkese lazým bir artniyet.
Yoksa anlaþamaz bilgeler.
Tereddüte ve gazaba hükmeder riyakar tohumlu bebeler..
Danslarýn hiçbiri yarýda kalmaz,
Öpücükler yerde kalmaz.
Kimse gözler dýþýnda biryere bakmaz dans ederken,
Hiç kimse tatlý bir öpücüðün altýnda kalmaz..
Buysa gözlerimdeki ganimet,
Onlardan uzak dur..
Buysa susadýðým günlerin yardýmý,
Onlara uy ve beni terket.
Geçmiþim geleceðimin habercisidir,
Gölgen ile yürüyebiliyorsan cadde, sokak, dünya..
Þerefine uzatýlan diller elbet kesilir,
Sen deðil Rab’býn keser mecazen..
Utancýn yoksa eðer,
Ahiret seni gölgeler,
Aþk seni kucaklar belinden,
Uçup gidersin gökdelenlerinin arasýndan cehennetinde..
Lakin utancýn varsa eðer,
Her seferinde çekersin aþk acýsýný..
Sen bir ah alýrsan eðer,
Zannedersin ki üzüntünün sebebiyetine ah çekebileceksin.
Her üzüntünün sebebiyeti sensindir,
Rab’bým çizmiþtir bizim vesikalýklarýmýzý daha bir su iken,
Doðru yolda deðilsen,
Ah almýþsan eðer.
Bir aþký yýkýyor,
Parçalýyorsan eðer.
Bir kalbi kýrýyorsan kendin için,
Üzüntünden zarar veriyorsan eðer,
Sevdiðini unutmak için baþkasýylaysan eðer,
Ona baðlandýðýn için rab’bým seni üzer,
Akþam ne yediðini, kalbini, kitabelerini, içini bilmeden;
Yüklenirsen udebaya eðer,
Sen birisini üzersen eðer..,
Seni; insanlar kesinlikle terkeder...
Ben terkedildim çok kez,
Ben de terkettim.
Bir aþk lafa tutulduysa eðer,
Bir beraberlik gasp edildiyse eðer,
Durma yoluna devam et.
Sen kendini bilmezsen eðer;
Seni; insanlar kesinlikle terkeder..
Bu neftam da burda biter..
ERAY DEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.