Bir Sabah Bir de Akşam Oku Bu Şiiri

Yokolduðundan beri arkandan konuþuyorum,
Farkýndayým.. kulaklarýn çýnlýyor..
Her gece seni anýyorum klavyemde piyanist bir þair gibi..
Pelerinime bürünüp elimde bir batonla seni okþuyorum..

Düþleniyorsun gökteki kordonda, kýrmýzý elbisenle..
Her gece tango yapardýk seninle..
Bu gece damat halayýnda buldum bizi..
Alkýþlanýyoruz konuklar tarafýndan..

Sana sunduðum güller kitaplarýnýn arasýnda piþik olmuþ.
Duydum..
Kurumuþ ve can vermiþ her biri..
Deðersizce..

Sana sunduðum cennet vaad olmuþ hayat kadýnlarýna.
Þahit oldum..
Sen aðlýyorken buse oldum alnýna..
Hayatýmýn kadýný..

Sen yalnýzlýðýnla kavga ederken,
Ben kandýrdýðýn dostlarýnla seni dertleþtim.
Hiçbirinin bundan haberi yoktu.
Her isyanýmýn altýnda yatýyorsun sevdiðim..

Göklere çýkarýlan günahlarým yok.
Hepsi senin ruhunda þaad oluyor.
Aþk ensene yapýþmýþ birkaç güzel söz,
Yahut baþka bir erkeðin düþlerindeki fantazisin sarý büyünle..!
Ýþte ben ancak böyle arkandan konuþabiliyorum..

Bu þiirimi bir sabah bir de akþam oku,
Kahveni yudumlarken bir düþün geçmiþini.
Kahven bitince de geleceðini..
Gelmiþini ve gidiþini duydum,
vedalaþamadýk..

Bi geldiðinde öptün beni bir de giderken öp,
Bi kýz sevmiþim vicdaný yok..
Bi beni sevene sor kalbimi bir de kendine,
Caným sevgilim; bu dünyada sensiz bir aþk zor..
Sosyal Medyada Paylaşın: