ARTIK SENİ SEVMİYORUM!

Sekiz yaþýnda merhabalaþmýþtým ilk kez dolmakalemle,
Hokkama bandýra bandýra döküyordum çalýþma masamýn üzerine.
Ýlk yediðim azarlar deðildi annemin anlamsýz söylevleri,
Son yazacaðým günün heyecanýný kuruyordum yumruk kalbimle.

Kollarýmla göðsümü kafeslemiþ; Vaveyla’mla dertleþiyordum..
Komþularýmýn hediye kitaplarýný satýyordum eskiciye,
Hasýlatý kaleme yatýrýp; faizi çeviriyordum iþkencelerime,
Har vurup harman savuruyordum yüreðimdeki Vaveyla’mý..

Ýlk rezilliðimi babam alkol komasýna giremediðinde yaþamýþtým,
Yardým eylerdi ablamýn çýðlýklarýyla kahvedeki amcalar..
Kaldýrýmlarda uyumaktaydý gençliðini kaybeden kahramaným,
Duþ almasý gerekiyordu; korkudan çamaþýrlarýna iþeyen korel.

Sýnýf takýmýna alýnmamýþtým ve bir köþede soluyordum hamburgerimle ayranýmý,
Soluyordum gecelerin anlamsýzlýðýný balkonumda ciðerime ciðerime,
Eve gidiþleri sokaklarýn kýsalýðý ve bolluðuyla geçerken;
Balkonumdaki muhabbet kuþun çýðlýklarý beni eve çaðýrmaktaydý; sokaðýn köþesini dönerken..

Ýlk kitabýmý nefta bolluðundan yýrtýp atmýþtým ben,
Babamdan öyle görmüþtüm okuduðum kitaplarýmý yaktýðýnda..
Ýlk nefretimi o zaman kazanmýþtým yumruk kalbimle,
Çünkü büyük yumruklarýný konuþturuyordu anneme babam..

Çizgiyi belirleyip yalvarýyordum yorgan altý aðlayýþlarýmda,
Yastýðýma sürten kirpiklerim yaðmurla seviþmekteydi..
Amerikan traþlý saçlarým ýslanýrken yastýðýmdaki denizin mehtabýnda;
Üþüyüþlerim gece yarýsý örtünüyordu babam tarafýndan sessizce..

Ýlk tokat yediðim karanlýk deðildi o gece,
Buna raðmen aðýr gelmiþti çivilerin bile korktuðu tokatý,
Dudaklarým ýslak deðildi; yine de beddua tükürüyordu;
Sabah polis amcalarýn beni uyandýracaðýna ihtimal vermeden..

Annemin çýðlýklarýyla refakat ederken hastane hollerine,
Fedailer hazýrdý kýz kardeþimle yüzümüz gülsün diye,
Nakte azýmsýzlýk ve sohbetlerimin ihtiyacýný O karþýlýyordu,
Vaveyla’m beni yalnýz býrakmýyordu yine yoðun bakým kapýsýnda..

Okþuyordum elini; gözünü; boynunu; gönlünü..
Mosmordu her bir tarafý; beddualarým kýzartmýþtý gözaltlarýný..
Yalnýz býrakmýyorlardý kimseler beni; birþey yaparým diye..
Beþ dakikalýk ziyaret bitmiþti ve volta atmaktaydým Vaveyla’mla hol boyunca..

Herþeyi sindirirken yine kör bir çocuk gibi,
Aðlamayan adam ünvanýný almýþtým aftoslarýmdan..
Hiçbirþeye dert kazandýrtmayan bir ilahi gibi,
Ne olacaðýný tahmin ediyordu yumruk kalbim..

Ýntihar eylediðinde melekten bozma þeytan;
Nankörlüðünü öne atýp beni geri atmýþtý bir köpek misali..
Tüylerinden arýann pireleri sütüne dökmek üzere kalkarken;
Edepsizliklerine bir bir tanýk olmuþtum iftira mahzeninde..

Zaman kaybolurken dünyada;
Küçük kolsaatimde týkalý kaldý bahsi geçen zaman,
Yaðmur ilk defa ufalandýðýnda Rad’da;
Göz yaðmurlarým kurudu diye ilk sigaramý yakmýþtým.

Her bildiðimi anlatmak bildiklerim,
Her sevdiðimi bilmez sevdiðim..
Kimi sevdiðimi bilmez sevdiðim..
Onu sevmediðimi bilir sevmediðim..
Fakat ben seviyorsam seviyorumdur; buna eminim..

Vurdum duymaz tavýrlarýn iftiralarýnla birleþirken hiç mi acýmadýn?
Bana söz hakký vermeyen bir hakimdin madem de; ne diye infazýmý vermedin?
Öldürseydin beni Vaveyla; idam etseydin ya!
Bir kaç saniye acý çekip cennette seni beklerdim! (huri kýzlarýndan sakýnmýþ olmalýsýn beni)

Aþkta þeriat eyler eazim-i udeba’n.. bilirsin..
Þeriata ilahiyatý mutluluk eyleyen gözlerim ellerini okþarken;
Edebi’yat haznem senden oluþurken ve sade seni mehv ederken;
Nasýl olur da o elini tutan baþka bir eli kýrmak istemem ben rayihana güzeli?

Flörtlere kayýt olmak lazým geliyor da madem;
Ne diye söz vermiþtin bana.. -ki beni postalarken bakmamýþtýn yüzüme..
Sana yalvarýrken af dilemiþti korel mehv eylerken ýslaklýðý,
Mutlu gününü düþünmüþtüm ben yine.. seni mutlu görmek dileðiyleydi davranýþlarým..

Çok üzüldüm ben..
Çok aðladým..
Çok acý çektim..
Çok yalnýz kaldým..
Çok aldandým..
Çok güvendim..
Çok üzdüm seni..
Lakin ilk defa bu kadar aþýk ve piþmaným..
Tek piþmanlýðýmsa seni unutmaya çalýþmam baþkasýyla..

E bunu da sen istemedin mi benden be rayihana güzeli?
Bunu da sen arzu etmedin mi arzuhalinle verdiðin kargoda?
Senin dudaklarýn tükürmemiþmiydi nefretini bana?
Bir daha tutmayacaksýn elimi dememiþ miydi o taptýðým dudaklarýn?

O taptýðým göbeðini hiç mi sýzlatmadý yüreðin?
Hiç mi, küçücük de olsa bir vicdan duygun sýzýntý yaratmadý mý su kuyumuzda?
Çok saol kaddahým.. Yarattýðýn en güzel ebruliyle içtim dün gece þarabýmý,
Mahzenimizde birikiyor evlilik hayalimizin ölümlü kan þaraplarý..

HEr zaman düþledim gerçeði ve gerçekleþti tahminlerim,
Ýlk defa kapadým gözlerimi de öyle direndim gerçeklere,
Neden yaptýðýný çok iyi biliyorum nankörlüðünü,
ve Neden yaptýðýný çok iyi biliyorum nankörlüðünü,
Neden taptýðýný çok iyi biliyorum ayrýlýðýmýza,
ve neden taptýðýný çok iyi biliyorum ayrýlýðýmýza..!
Bunu neden yaptýðýmý da çok iyi biliyorsun rayihana güzeli?
Seni sevdiðimi kaç kez tekrar ettim ama anlamadýn..

Kokundaki özlemin derya alevi yakarken elmasýmý,
Niþanemin firavunu duygulanmýþtý merasim selinde,
Duygu selinde gamgüsar tohumlarý intihar etmiþti fincanýmdan,
ve yazmakta olduðum kitabýn sahibesi sen iken..

Sevmek; diþte altýn kabuk misalidir.. Birþey yerken acý verir!
Sen yokken baþkasýnýn olmasý acý verir ve feda ettirir yalnýzlýðý..
Býraktýrýr bana insanlýðý ve döndürür Vaveyla’ma geri..
Sen defol demeseydin; nasýl unutmak isterdim rayihana kokunu? Sor bi bana?

Ama sormazsýn sen; kaçarsýn benden..
Kaçarsýn gerçekleri göreceðin gözlerimden..
Bu kadar acuze bu kadar acýmasýz olduðuna inanamamaktayým.
Ýnanamamaktayým rayihana özlemimin gerçekliðine..

Tango hayalimden vazgeçmeyeceðim kýr düðünümüzdeki,
Hollywood törenlerimizden vazgeçmeyeceðim kýrmýzý halýdaki düþlerimizi,
Senden vazgeçeceðim ama, çünkü artýk seni sevmiyorum,
Ben hala Vaveyla’mý seviyorum.. çünkü sen öldürdün harflerini..
Mutlu ol-muþ.. yüreðime su serptin be rayihana güzeli..
...

15 Aralýk 04.56
Nefta gecemdi..

© Eray DEDÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: