Sanki boynundan bir ip ile baðlanmýþ gibiydi. Kapalý her yer; dört duvar, boðuluyordu. Hapiste degildi ama,
O, özgürlük engelliydi.
Pencereden bakýyor, Her yer/de beton parmaklýklar. Gökyüzünü göremiyordu.
O, görme engelliydi...
Gitmek istiyordu bir deniz kenarýna Püfür püfür rüzgarda, saçlarýný savurmak. Derin nefes almak, Ýçine iyot kokusu çekmek. Ayaklarý vardý, yürüyemiyordu.
O, yüreme engelliydi.
Ýçi doluylu; haykýrmak istiyordu Tüm sesiyle, çýðlýk atmak. Ama; susuyordu...
O, konuþma, engelliydi.
Gözlerini kapattý, düþündü, Ne güzel ötüyordur; bir ormanda þimdi kuþlar. Doðanýn huzurunda; ormaný dinlemek istiyordu. Duyamýyordu.
O, iþitme engelliydi...
Nefes alýyordu ama; sanki yaþamýyordu.
O, yaþama engelliydi.
Yaþamayý özlerken bir yandan, Her gün deli gibi ölüyordu...
Ya-þa-ma engelliydi... Ölüme gönüllü...
V.Kayra
27--
Sosyal Medyada Paylaşın:
v.kayra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.