beni bana býrak ferzin kalbine þer düþürmek istemiyorum kendimi bir yayýn ucuna astým yaným yönüm belli deðil þaþkýn bir yarasa gibi karanlýklarý yarýyor saplanacaðým bir buðday tanesinde medar arýyorum ne resimlerime dalsýn gözlerin ne de yalan dolan dolu þiirlerime düþün ki kaderime deðdi geçti kaderin
hatýrlýyorum da ferzin yoksuldu çocukken büyüttüðüm hayallerim ama barýþ gönder aþk bayraktý tazelendiðim her sabahýn yükseðinde alýn terim süt kokardý o zamanlar ellerim þiir bu yüzden mi bilmiyorum ferzin parmak izlerim hala dipdiri durur karadenizin hýrçýn renkli mavisinde
ve bir gün rüzgârý içtim en kuzeyinden içimdeki çocuk doydu zemheriden o kadar pusularýnda yattým ki huzurun sabrým silahýmdý lacivert akþamlar sýðýnaðým kýrýk ayna parçalarý gibi çoðaldýkça kendime bin yerden baktým günâhlarýmdan yýkandýkça nehirler siyaha boyandý açýk býraktýðým kapýlardan sýzdý içime poyraz beni bana býrak ferzin hayata yanan bir tek kandilim kalmadý
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.