Bozkırlar...
Bozkýrlarda gri bir kurt dolanýr,
Her adýmýyla yerküre sallanýr,
Bilemem kurt ne aranýr,
Bilinmez hedefine yol alýr...
Bozkýrlar adý gibi boz ve kýr,
Uçsuz bir umman ufuklara baðlanýr,
Öyle bir yalnýzlýk ki dimaðlara kazýnýr,
Yine de sýzlanmaz, kaderine alýþkýndýr...
Kahve bir taban, kýzgýn güneþte kavrulan,
Ilýk bir rüzgar, uðultusuyla dikenleri savrulan,
Sessiz bir çýðlýktýr kulaklarda çýnlayan,
Bozkýrlar çaðýrmaz, bulur onu arayan...
Gece gelir, karanlýk bir yorgan,
Bozkýrlar aman üþümesin diye üzerine sarýlan,
Yýldýzlar dostudur þefkatiyle göz kýrpan,
Uzaklardan bakarak bozkýrlarý anlayan...
Gün doðar, kara bulutlar gelir,
Þimþekler çakar bozkýrlarý titretir,
Gök gürlemez, iliðini eritir,
Saðanak olur bozkýrlarý kemirir...
Ah bozkýrlar, soluk benizli bozkýrlar,
Kaderimiz bir, yalnýzlýðý aðýrlar...
Bozkýrlar yoldaþým, kaderime aðlayan,
Yalnýzlýðý paylaþýp, hayata baðlayan...
29 Haziran 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.