ziller çaldý uyandýn karanlýk uzun uykundan esinti çýktý geldi yüzünü kavurdu sýcaklýðýyla ellerin tek tek aradý topraðýn içinde sevaplarýný arkandan iteklemeye baþladýlar karanlýk yüzler acýtan eller zebaniler geldin ateþin baþýna son bir adým daha sonrasý karanlýk ve feryat kurtarýlmayý bekledin son ana kadar ne duyan oldu seni ne gören þimdi acý içinde her saniye yeniden ölme vaktidir
26611
Sosyal Medyada Paylaşın:
kareminov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.