Suratsız Unutkanlar Sokağı

Suratsýz unutkanlar sokaðýnda,

yýllardýr yanmayan,

direkli lambanýn dibindeyim.

Çömelmiþim buz gibi.

Ayaz bir tek ruhuma çaresiz.

Direðin dibinde sevgili beklemek ister gibi çömelmiþim.

Yýldýzlar bile birer birer esniyor.

Gökyüzü desen kepenklerini kapatmak üzere.

Bir sevgili bekler gibi titriyorum.

Burnum palyaço burnu.

Zangýr zangýr bekliyorum.

Burnumun ta dibinde yaþlý bir dilenci.

Burnumun öbür dibinde çýðýrtkan mýsýrcý.

Burnum palyaço burnu.

Sevgili bekler gibi çömelmiþim bekleyiþlerime.

Karþýmda bir kitapçý : ’Gelmeyecek Kitabevi’

Onun yanýnda bir butik : ’Gelmeyecek Triko’

Onun da yanýnda bir sinema : ’Gelmeyecek II"

Bekliyorum suratsýz ölümler sokaðýnda.

Kabus nasýl da dingin, biliyormuþ gibi gelmeyeceðini.

Ben hala, ’gibi" yapýyorum sevgiliye.

Bekler gibi uysalým.

O unutkan lambanýn dibinde,

Umutlarýmýn üstüne çömelmiþim meðer.

O ayaz da elini omzuma atmýþ, eski bir dost gibi benimle.

Kaybediyorum suratýný beklerken,

Bekler gibiyken ölüveriyor biriktirdiðim sevinçler.

Bekler gibi ben.

Ha gelmedi, ha gelmeyecek,

suratsýz unutkanlar sokaðýnda...


Oktay Coþar




Sosyal Medyada Paylaşın: