Boşuna…

Haydutlara inat, ey garip Veli,
Saadet hayali kurma boþuna…
Aynýdýr kâinat, neyse evveli,
Sabrýný daha da yorma boþuna…

Neden arsýzlýktýr en geçer akçe,
Ne olur nimetler bölünse hakça.
Güçlülerce meçhul sendeki lehçe,
Cevapsýz sorular sorma boþuna…

Yordukça ýsrarla kendi lehine,
Neylesin nasihat hinoðlu hine.
Elemin, kederin çýksa da bine,
Ellere sýrrýný verme boþuna…

Vicdanýn itiraz etse de fakat
Bunca þerri def’e yetmez ki takat.
Efelik hissini kafandan sil, at,
Her þeyi hesaba vurma boþuna…

Ne kadere ah et, ne bahta darýl,
Yeise düþtükçe ahlaka sarýl.
Ýsyankâr olup da, ne kendin kýrýl,
Ne de eþi-dostu kýrma boþuna…

Hakikate uysun arzun, niyetin,
Kulak asma nefse, kýsmetle yetin.
Helal rýzkýn olsun kulluk diyetin,
Darlýktan boynunu burma boþuna…

Eli býrak, ne ki evladýn-eþin,
Ömrün hazzý umut, çilesi peþin…
Yalnýz seni yakar yürek ateþin,
Böyle helak olup durma boþuna…

Oldukça dünyada bu kadar namert,
Zinhar bitmez elbet ezilende dert.
Lakin ara-sýra kendini de tart,
Eþeði yokuþa sürme boþuna…

Etme çýkar için ahreti viran,
Çýkarma aklýndan Rabbini bir an.
Yoksa umurunda Sünnet ve kur’an,
Mezara umutla girme boþuna…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…