Uğultu
bir uðultu bu dolunaydan kalan
yastýk baþýmda
gözlerim kalabalýk
duvarda bir ses resimden
içinde çalgýcýlar var çaðýran
kendime kapanýyorum çýðlýklarýný yummuþ bir tohum gibi
uðultu her yer
her yer uðultu gel diyen
çarþafýmýn altýnda kýpýrdanýyor ölümüm
satýn alýnmýþ bir intihar gibi ucuz bir gizem vaktindeyim
ulaklar toplanmýþ çýðýrtkanlýk yapýyor karanlýðýma
uðultu bu uðultu
çok yakýþmýþ bu fular azraile
yeni traþ olmuþ belli tüm ciddiyetiyle
melekler merasimin en arkasýnda
karabasan neden sýký sýký sarýldý ki bana
dostum karabasan
her iz ayrý bir yitiþtir her inancýmda
her inandýðýmda biraz daha erteliyorum mutsuzluðumu
kaçýþ yok
kaçýþ yok
çýkýþ yok
çýkýþ yok
çýkmaz sokaklarýn sýrlarý paramparça
her bir sýr bir pencere ardýnda
bir pencere daha mavisinden düþüyor
düþüyor uðultu
yine bana yine yanýma
içeride onca ben
dönüp duruyorum aðlamaklý semazenlerle
uykusuzluðum vicdansýz bir namlunun ucunda
kimin ne kadar öleceði belli deðil bu suskunukta
kimin ne kadar seveceði belli deðil çalýntý haykýrýþlarda
ilk defa katil olmuþ birinin çarpan kalbi yüreðimde
nefes alamadýðým bu zamanlar pek bir taklit sanki
uðultular bir kulaðýmdan girip ruhumda takýlý kalýyor
acemice çizilmiþ eðri büðrü koridorlar gözümün önünde
kaybolup duruyorum kendi yalnýzlýðýmda
bir mengenede sýkýþtýrýlýyor üzüntülerim
yeni bitmiþ bir ceset heykeli kadar soðuk bu saniyeler
çok yarým bu rüya
biri sonunu býçaklamýþ gibi bu rüyanýn
bembeyaz bir ölüme kurban gibi
Uðultu bu uðultu
mumyalanýyor içimde hýzýný kesmeden
biri düþlerime zehir koymuþ
can benden gizli çekiþiyor derinimde
Uðultu bu uðultu
sabahý bile bekleyemecek kadar aceleci...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.