Kanepeli Şiirler

I

Kanepenin üstüne düþmüþ anýlarým,
bulaþan yaralý bir ruh,
Ne kadar örselenebilir ki,
geçmiþin gözeneklerinden
süzülerek
içine ve içine ve içine ve derine..

II

Kanepenin üstüne düþmüþ geçmiþim,
bulaþan zedeli arzularým,
ne kadar bitkinler,
gözyaþlarýmdan aþaðý intiharlar bir bir,
derin bir kalbin içinde biriken...

III

Kanepenin üstüne düþmüþ dudaklarým,
ten gecenin koynunda mýþýl mýþýl,
gözler soru iþaretlerinin boþluðunda asýlý,
ne kadar terlemiþ rüyalarýmýz,
anýn kapý aralýðýndan,
merakla baþýný uzatýrken acýlarým...

IV
Kanepede sýrt üstü uzanan
adamýn arkasýna
sinsice süzüldüm,
sessizce þiirimin sivri tarafýný
sýrtýna sapladým adamýn,
sinsice ve sessizce.

Sýrtýndan ýlýk ýlýk akan
koyu geçmiþini izledim bir süre,
ve geçmiþe dair son hýrýltýlarýný...
Göz kapaklarýnýn bir masalýn son sayfasýnda
nasýl kapandýðýný gördüm...
Sonra çekti gitti,



Oktay Coþar

Sosyal Medyada Paylaşın: