Duygular yatmýþken uykuya Bir mevsimin, Kanatlarý çýrpýnýr. Asýldýkça yýrtýk yüreklere Perdeler yanar içinde Ýnsan, Kendini doðuramadýðý an Ölüme susar, çatlar sesi Örümcek aðlarýnda nefessiz Ýçip yok olmak var ya… Heyhat! Kelebek duyargasýnda terekeyse öz Gözlerin ýþýðýndadýr son söz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özden Özpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.