Kölelik bitti,
Ýnsan, insana ruhunu
Ýsteyerek veriyor þimdilerde
Bedenin ömrü, o ilk seviþmeye kadar
Sonrasý alýþkanlýk reis
Sýrtýný dönmektir geriye kalanlar ulu ve orta
Kölelik bu þimdilerde
Ýnsan, insaný prangalarýndan deðil
Yürüyüþünden tanýyor reis,
Ertesi günlerdeki gidiþinden bir sevgilinin, sevgiliye
Madam Mari ve mil çeken kýrlangýçlar
Ötekileþen gökyüzünün altý ile üstü deðiller miydi ?
Büyükada’da fayton çeken deli taylar,
Sokaklar reis,
Sokaklar kýþa hazýrlanýrken
Yaz sabahlarý bayram çocuklarý gibi
Yakýþýklý ölmediler mi.
Kölelik dolu bardaktan açýlmak suya
Yüzünü yýkamak avuçlarýnla,
Yelkensiz, pavuryasýz
Hiç fýrtýnasýz deniz olur mu
Olurmu dönülen evin tuzu,
Koysuz korunaksýz
Bu yaðan yaðmurlarda
Saçlarýmýz kýrçýl, çatýsýz reis
Mösyö Dursun
Kiraz aðacý banktan düþerken
Çýkardýðý sesleri
Ýliþtirip parmak uçlarýna,
Bir güvercinin kanatlarýnda yetiþtirmemiþ miydi
Gelecek zamana,
Tüm mektuplar reis
Taze soðan ve türkü kokuyordu
Kölelik ürkek bir resimdi yalýn
Yürüdükçe bakýþlarýmýz
Ardýmýzdan daðlar geliyordu,
Koyaklar bir adým sonra ölüm
Pencereler evimiz,
Çoluðumuz çocuðumuz bütün ýþýklardý
Baþkaldýrmak aydýnlýða
Kölelik reis,
Ölüm deðil dizilmek kurþuna..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.