sevgiyi soyunarak girer yataða kadýn en güzel yerinde bitiyorsa bir rüya uykuya dalmak boþuna
ayrýlýk ayýnda bahar yeþilinden vurulur gün geçer karþýma pusular bana kurulur
soluðunu içime hapsederim gün boyu çýðlýðým uzun susar gece meydan okur günahlarý hep yanlýþ tartar kantar bir kuþku yuva yapar yüreðine güneþ böler kendini senden uzak gölgelere
örtün gün kýrýklarýyla üstünü gecenin insan baþkasýndan sabrý öðrenmez kendi yükünü zor taþýr yelkovan ötede gün yanýðý bir gül düþer kaldýrýma saatler en doðru zamanda durur bazen
derimin üstünde rengini arar frengi bir þilebin sintinesi boþaltýr gözlerine içindekileri
suya uyku haramdýr mendilim hasretini bilmez gözlerinin ihanet emrini ölümden alýr insan celladýný da baðýþlamayý bilmeli yarasýndan helallik almayý öðrenmeli býçak cesede cesareti yükleyebilmeli tabut acýsýyla baþ baþa yaþamalý yürek
beyaz gül dönüþtüðünde bordoya daha çok mu kanamýþ oluyor aþk
ne çok üþürdün sen dudaklarýn dudaklarýmdan çekilirken kan kusardý yataklarda þizofren seviþmeler kumrular beyaz bulutlarý giyer akþamý cami avlusunda geçirir bir susam tanesi duvarlar rengini ç/aldýrýr yaðmurlara bir ana alýn teriyle ekmeðini yoðurur çocuklarýnýn gözlerine bata çýka
kalbim ayaklar altýnda kývranan karýnca telaþýnda ne çabuk kandýn uykulara bir fotoðrafa sýðýndý gözlerin elvedalar el sallar çalýkuþu yanlýþ konar dallara aynalar kýrýlgan zaman döndü sýrtýný aþka tenin yuvarlandý üstümden kor çiçeðim erken yakalandýk ayrýlýða
Ýsa Ýnan Sosyal Medyada Paylaşın:
İsa inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.