Hayatýndan sessizce çýkýp gitsem diyorum Darýldýðýmdan deðil, sadece çaresizim Hep gurbet, hep hasretlik, artýk pes ediyorum Kýrýldýðýmdan deðil, sadece çaresizim
Anla beni ne olur, senden baþka kimim var? Derdimi ele yansam, hemen baþýndan savar Üstüme kapanýyor sýðýndýðým dört duvar Burulduðumdan deðil, sadece çaresizim
Farz et ki ölmüþüm yâr, aþkýmýz yarým kalmýþ Dualarýmý duyup, Rabb’im canýmý almýþ Zannetme deli gönlüm, varlýðýndan bunalmýþ Yorulduðumdan deðil, sadece çaresizim
“Sevda cezasýz kalmaz” derlerdi inanmazdým Sanma ki piþman oldum, olsam böyle yanmazdým Ýftira ateþine çýlgýnca dayanmazdým Durulduðumdan deðil, sadece çaresizim
Kaçýp kurtulamadým, iç kemiren kurdumdan Kollarým bitap düþtü zalimlere gardýmdan Lekelenmiþ adýmýz, o sebeple yurdumdan Sürüldüðümden deðil, sadece çaresizim
Ne mutlu sevdiðini duvaðýyla alana Alný açýk, dürüstçe, sýðýnmadan yalana Umudumu tüketip denizdeki yýlana Sarýldýðýmdan deðil, sadece çaresizim
Mücella Pakdemir
X
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.