Gittiðin o gün var ya! Þu gönlüme darýlýp Senden kalan ne varsa kýrmak geldi içimden Bulanýk denizlerde yosunlara sarýlýp Taþ kesilerek dibe vurmak geldi içimden
Neden vazgeçtin benden, canýmý adadýðým Sevmediðin nem varsa uðruna budadýðým Gururum engel oldu, kilitlendi dudaðým Günahým neydi diye sormak geldi içimden
Biliyorum yeþermez senden sonra bir daha Yüreðimin çölünde kuruttuðun bu vaha Uyanmak istemedim tek baþýma sabaha Saatimi ecele kurmak geldi içimden
Kader bükmüþ belimi, fark etmez, bir de sen bük Kalbim yama tutmuyor, her yaný yýrtýk sökük Garip gelecek belki, karþýnda kýrýk dökük En periþan halimle durmak geldi içimden
Aþkýmýzýn bacasý kýrk yýlý aþkýn tüttü Vicdanýný karartýp nasýl dersin ki bitti Ümidin kýrýntýsý boyun eðmeme yetti Bu kâbusu hayrýma yormak geldi içimden
Mücella Pakdemir Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.