KIRMIZI EV
Evi önce beyaz,yeþil
En çok da pembe bir evdi
Kocasýndan sonra dul,
Tuttu kýrmýzýyý sevdi...
Tuttu kýrmýzýyý sevdi
Öyle ki hemen her yeri
Herþeyi kýrmýzýlamak
Ona en büyük görevdi...
O bir duldu düþündü,
Bu kýrmýzýyý buldu
Ama yetinmiyordu...
Onu anlamak zordu
Yanlýþ ve tehlikeli
Ve hem mübah olmayan
Kýrmýzýlar düþlüyordu...
Dul bunlarýn ardýnda,
Bir demir kapý kurdu
Biraz sus-pus oturdu
Oturdu oturmasýna
Ama uzun sürmedi
Ne de olsa pek gençti
Hem çok güzeldi hani...
Þiþkin hesaplarý vardý,
’Topraðý bol’ kocasýnýn
Onlara el sürdü ilkin
Kýrmýzý dul en pahalý
Takýlar aldý taktý
Ve bir kýrmýzý araba
Iþýl ýþýl son model
Gezdi-tozdu gönlünce...
Oto yollarda aktý
Lükse çabuk doydu dul
Olmuyor baktý,
Paralarý bankaya
Takýlarý çekmecelere attý
Otomobili sattý...
Kýrmýzý dul durmadý,
Baþka hevesler secti
Ýçki,kumara geçti...
Komþu kadýnlarý aldý
Ýçkili,oyunlu çýlgýn
Eðlencelere daldý...
Viskiler,kanyaklar yuttu
Büyük cinler devirdi
Zoraki kahkahalarla
Gece-gündüz demeden
Hergün kumar çevirdi
Belli bir zaman sonra
Ayný çýkmaza girdi
Daha dönmemek üzre,
Bu faslý da bitirdi...
Eðlenceler,partiler
Gene sarmamýþtý dulu
O artýk en tehlikeli
Arzulara tutkulu...
Kafasý allak-bullak
Gözleri aygýn baygýn,
Düþleri azgýn-afet
Sabrý sebatý yoksul
Þehveti full,
Asi dul...
Kýrmýzý dul,evinin
En kýrmýzý odasýnda,
Kýzýl perdelerinin
Önünde üryan olmuþ
Ve kýrmýzý ýþýklara
Bürünmüþ bekliyordu
Bugünden sonra onu
Dizginlemek pek zordu...
O demir kapýsýný
Gece vakti kýrsýnlar,
Kapýdan giremezlerse
Çatýdan,bir bacadan,
Girsinler usulcacýk
Yahut bir duvar delsinler
Evde ne var ne yoksa
Her bir þeyi çalsýnlar
Ama kaçýp gitmesinler,
Hep yanýnda kalsýnlar...
Acýtsýnlar istiyordu,
Sýmsýký baðlasýnlar...
Suratýný daðýtsýnlar,
Sonra kýrbaçlasýnlar
Sonra................
En son yuhalasýnlar...
Dul çok þeyler düþlüyordu
Fena takýlmýþtý aklý,
Þööyle,irili ufaklý
Boy boy peribacalarý....
O peribacalarý ki;
Bir uçsuz kuyruða girmiþ...
Dul için buyruða girmiþ.
Birbirinden iþlek-kýzgýn
Birbirinden sabýrsýz...
Dul bunlara boðuluyor,
Kendinden geçercesine
Kalýn nefesler harcýyor,
Hýrýltýlý-iniltili...
Azgýn,çýlgýn,baygýn dulun
Hazzýnýn þiddetinden
Karýþýyor,aðzý dili...
Ömrünün kalanýný,
Þehvetine adýyor,dul
Varsa yoksa tabular
Varsa yoksa içgüdüler
Artýk ne lüküs hayat,
Ne yat ne kat,para pul...
Çok geçmedi kýrmýzý dul,
Mübah kýrmýzýlar gördü...
Birden deðiþiverdi
Durmadan mýrýldandý
Ve bir kapý araladý,
Son kapýyý araladý;
Bir seccadeniz var mý..?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.