Gelenler Gidiyordu. Hem de bakmadan arkalarýna. Geçen ayda geçtiler buradan, Söylenilene göre yýllar önce de.
Biraz önce konuþtu Yaþlý mý yaþlý bir adam, Kulak verdim sesine, - Gel götüreyim seni buradan Ben sokakta yatan adam, Yoksul olsam da! Doyururum seni Neriman.
Seslendiðine baktým bir süre, Fark etmedi gördüðüm korkusunu, Ve onca insan bihaber bundan, Aðýr aðýr bakmadan ardýna yürüdü Neriman, Adam sidik kokuyor ki sorma! Bende olsam durmaz kaçardým yanýndan.
Beyoðlu sokaklarýný bilirsin, Dolambaçlý ve yokuþtur yollarý Eksik olmaz ihtiyarlar Ve morarmýþ bedenini satanlar.
Ben akþam çay’ýný yudumlarken Geçti yanýmdan onlarca Neriman, Masa kýyýlarýnda göz kýrpan ki onlar, Ve kuþkusuz olmasaydýlar Ýkinci çay keyfinden mahrum kalacaktý dudaklar.
Biraz önce! Çýkýp geldi yeniden, Yarým kalan türküyü Duymak için Neriman.
Yerinden ekmeðiyle kalktý adam, Yüzün de tükenmiþ sözlerin burukluðu. Elbisesi gri,ayaklarý beyaz ve topuksuz Koþmaya baþladý Neriman. Yaklaþtý ve uzattý baþýný; Heyecan’dan kalbini tuttu Okþamaya baþladý yanaklarýný, Elde etmenin mutluluðu ile adam.
Yol aldýlar gözden uzak duvar diplerine Sokak bitimine gelirken durdu adam, Dönüp baktýlar arkalarýna, Þaþýrdým bu olana, Kuþkusuz þaþýran yalnýzca ben, Þu aç kedinin dönüp ardýný bakmasýna Bir parça ekmeðe kucaða atlamasýna.
Bir mandal gibi sallanan bedenlerin, Rüzgar’a yenik düþtüðü Düþtükleri toprakta filizlenen Ki filizlenen yalnýzca bizler, Yoksulluða raðmen paylaþan Ve ekmeðini bir kediye uzatan, Buna yalnýzca sevinen bizler..
Korkumuz yalnýzlýktýr Yoksa kemirir diþler dudaklarý, Dudaklar kan içinde ve ýslak, Ve bile bile akýtmýþsak topraða, Erkeklik þanýndan deðildir hani, Nede bir düþmana nispetten Kuþkusuz nefrettendir Musluktaki suyu kesilenler Ve bizler gibi susuz geberenler Onlar bunu iyi bilirler..
Beyoðlu/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.