/Ýsteseydin sevdamý bulup gelirdin Çinden
Kapýnda sabahlardým geçirseydin içinden/
Bir gece avuçlarýna býraktýðým ayrýlýðýn yankýlarý çýnlýyor kulaklarýmda
Gecenin yarýsý yalnýzýz
Bu kez sustum dinliyorum sadece seni.
...
Derin sessizlik
Ayrýlýk
Sükût
Son
...
Bensizliðe ömrünün hiçbir deminde alýþýk deðildin
Bunu bilerek ve dileyerek gittim
Aklýnda kalan son dua gibi sayýkla þimdi
Can simidi ismimi yalnýzlýðýnla
Ve içinden ameliyatla alýnmýþ bir parça gibi
Yokluðumda yalnýzca bensizliði yaþa
Terk etmedim seni
Sýyýrýp ruhundan sende kalanlarýmý
Ta hücrelerine daðýlan kokumu da sessizce alýp gittim
Son kez bakýlmamýþ göz kaldý
Son kez sövülmemiþ söz
Ve hiç sevilmemiþ, sevilmeyecek öz
Gidiþim hiçbir ihtimal dâhilinde gizli deðildi
Oysa tüm kapýlar sana açýlýyor
Ve kapanýyordu ardým sýra sana
Üzerine diktiðimi sandýðým bir beden büyük aþký
Senden söküp alýrken gözlerin gözlerime temas etseydi
Çukuruna gömülmek isterdim bende belki uðruna ömrümün son yeri dediðim gamzelerinin
Ve beni bir ömür yüzünde taþýmak korkusuyla
Gözlerimi bile geçirmezdin aklýnýn þeridinden
Hep dediðim gibi ’Hiçbir ayrýlýk sebepsiz deðil’ yine
’Sus! ’
Ama konuþmasam ölürüm
Gülüþüm olmadan yaðan yaðmurlar da büyüt sevdalarýný
Meryem gibi babasýz sevdalar düþsün rahmine
Þimdi hiçbir avuntu seni saklayamaz
Aç kalmýþ hiçbir bebek anne memesini sayýklayamaz
Ve yalanlarla donatýlmýþ aþk mahkemeleri bu celselerde bizi aklayamaz
Ýki büklüm anne karnýndaki cenin gibi
Elinde kalacak papatyalar...
Allah soracak hesabýný diline doladýðýn yalanlarýn
Ve sen yetim bir sevda doðuracaksýn
Gün görmemiþ kardelen telaþýnda.
Öksüzdür bensiz sarýldýðýn yastýklar
Kokumun üstünde kaldýðý bütün eþyalar öksüzdür
Hasretim içini çoktan delik deþik etmiþtir
Sessiz ve ürkek olmayý seçen yüreðin mahkûmdur
Dal kýrýlmasý ile nereye gideceðini bilmeyen bir ceylan misali
Ýçinin karakýþý parmak izlerimi düþecek
Ýçinde hiç durulmayacak bir fýrtýnanýn hatýrýna
Artýk adýnýn yanýnda olmayacak adým hiçbir þiirde
Canýn yanmasýn.
Ama kimsede durmadýðý kadar güzel duracak
Üstüne oturan ayrýlýðým...
Ördüðüm sevdanýn duvarlarýndan her gün birini yýktýn
Bu günü tarihe dipnot düþ istersen
Ýnceldiði yerden kýrdýðýn kalemdi bizi sen ve bana bölen
Sen ki
Ömründe en çok beni sevdiðini söyleyen...
/Döküntülerini de al öyle çýk gönlümden bir zahmet
Bir Mehmet’ti öldürdüðün doðurduðun bir Mehmet/
14.10.2009 – Aðrý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.