Bir Avuç Küldür Yalnızlık
lemide
Bir Avuç Küldür Yalnızlık
Þehnâme zaman döndürmeyi unuttuðunda çarkýný
Gelir gider günlerin düþünce dehþete sancýsý
Uçrak bir ay ýþýðý yalayýp geçti üstümüzden,
Yaldýzlanan bir gök kargaþasý!
Kör kýlavuz ýþýðýnda yansýyan solan yüz,
Kavurur ay ýþýðýnda yýkanmýþ sahilin kokusu
Týrmalayan ayak sürçmeleri
Açýlmayan kapý kollarýnda yapýþýp kalan parmaklar
Dolar ceplerime meczup bergüzar geceler
Ve... Kalplerde güceniklik
Dudaklarda duldalanmýþ güdük bir gülücük
Ökçenin ezgisi beynime vurulurken,
Yastýðýndaki misafirleri sorguluyorum.
Yüreðime vuran zellerin ýstýrabý avuçlarýmda
Dertleþmekteyim yýldýz vurgunu kadehimle
Sakýn beni yargýlama!
Çýldýrýyorum, deliyim gene uykularým gerildi çarmýha
Seneler var ki dargýn bana rüyalarýmýn kirli çatlamýþ yüzü
Hangi þehrin irin kokulu sokaklarýnda söküldü kýzýl þafak
Bilir misin?
Sarhoþ bir âþýk garezine taþladý, tekmeledi çýðlýk çýðlýða küfür etti
Sokak lambalarýnda yendi öfkesini
Sabah ezanlarýna karýþan dualarýn huzursuzluðuydun sen,
Sýk sýký çekiyorum perdeleri giremesin hayallerim
Kaybedilmiþ rüyalarý hýrpalayarak
Bir tek seni arýyorum seni
Kilitleniyor zaman yok bundan ötesi sadece tik tak sesleri
Hiç duymazsýn ki;
Kaç cinnet mevsimi aðýrlandý aðaran saçlarda
Kaç iklim yürüdü yüzümün sokaðýnda
Býraktým ipin ucunu be sevgili, býrakýp da unuttum .
Var mýydýn, ben var mýyým bundan sonra?
Bilemedim ki
Sevgi yüklü yüreðime kubur dadanmýþ
Kemirmiþ senden kalan ne varsa
Bak viraným, periþaným daha ne deyim anlasana
Bindiðim gemi diplerinden su almýþ
Katkýsýz aþklar sersefil...
Körelmiþ içeride alýkoyduðun yalnýzlýðýn sureti
Nereye gidiyorsun nereye Allah aþkýna?
Otur da bir soluklan hele
Nasýl gidersin güneþ içmeden avuçlarýndan,
Saçlarýn ellerim dolanmadan...
Bir kez olsun yüreðine elimi koymadan,
Nereye sevgili nereye?
Bir buseyi dudaklarýnda aðýrlamadan
Dur daha gitme bekle kuyruklu yýldýz dünyayý dolanmadan
Yýldýzlardan kopan toz gibi yüreðime dolmadan
Hazan bile kirpiðinde soluklanmadan
Gidiþinle cüceleþir dev bildiðim kelimeler
Ey beni ebeleyip karanlýklara koyan yalnýzlýk
Iþýklarýný açmadý ya sen bana...
Kasveti miras býrakýp mutluluðu pay ettin ona buna
Bendeyi meyde duruldu aþk
Ýþte bu yüzden sevgili
Bu yüzden bir yýldýz vurulur son defa
Gök düþer sevgilinin saçlarýna
Ben düþerim sen düþersin kalemimden satýrlara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.