Yüzüme Tükürüyor Martılar

Kanadým;
Omuzlarýma yüklenirken gecenin yükü,
Kan saatlerinde gözümün yýrttýðý mavi atlasa
Kanadým!
Soðuk deðilmiþ ey sevgili beni üþüten
Sevgiyi ilmek ilmek yüreðimde örüp,
Meðer sahne arkasýna gizlenen bir gidiþmiþ
Ardýndan yüreðimi ýslatan...

Çok geç fark ettim
Çok geç
Ne kadar da yazýk
Rüzgâr bile üþürmüþ tir tir titrermiþ yapraklar
Saçlarýma dolan sisli bulutlarýyla
Ah nasýlda kanadým bilemezsin ki
Hüzünlerim bile alýþkanlýk oldu
Sana olan hasretimde yüzüme tükürüyor martýlar

Siyah beyaz bir resimde bir solgun umut,
Ben bilmeden kendime kanamýþým!
Ayaklar altýnda çiðnenen kum gibi
Çiðnendi gururum döküldü saða sola.
Þaþkýn günlerim, yalpa vuruyor çaresizliðim
Eriyor kelimelerim, tükendi þiirlerim
Bir ceylanýn gözünde yudum yudum özlemlerim
Ey vah!
Ne bahar kaldý
Ne kýþ
Her mevsim seni biçiyorum...

Kurumuþ gül gibi yol oldum ayaklarýna
Göz göz oldum dökülüyorum topuklarýna
Boþ ver der gibi bakma öyle
Ben senin için kendimden geçiyorum.
Yetmedi mi sevgili
Daha yetmedi mi?
Senin için ben senden vazgeçiyorum...



Sosyal Medyada Paylaşın: