mavi saçlı kız

ýslak
aynaya yansýyan yüzünün yüzümde býraktýgý aks
deliþmen sevdalarý kovalýyor eylül sokaklarýnda ruhum
mavi saçlý bir kýz oynuyor elleri çamurlu
yüzü güneþin aynýsý

ince bir keman sesi gecede yankýlanan
küf kokan duvarlara damlayan su damlasý/ aþk
bir kaçýþýn dansý ikimiz
kesilmiþ yolbaþýnda vuslatla ölümüm serenadý
dilimde gece kesigi bir sýzý
gözümde korkunun soytarý bakýþý
ve kendi etimin kendime yabancýlayýþý/sen

tozlu yollarýn küheylaný rahmanatlar gibi
narin ve asi kipriklerin
her ufuk çizgisi gözlerini resmeder tualsiz
ve hep imzasýzdýr bende býraktýðýn yaralar

yamalý bohça misali hep eksiliyoruz
kendi kendimizle tamamlýyoruz bedenlerimizi
ben sendeki sen bendeki yaralarý boyarken kýzýla
kýzýl kýyametler kopuyor parmaklarýmýn uçlarýnda

eski bir yara þimdi seceresiz
kayýttan düþmüþ ebruli bakýþarýn
yitik mevsimleri yýkarken gözümdeki yaþlar
toplayýp atamýyorum geride býraktýðýn yüzünü yüzümden

ey sevgili
saklý bahçelerin firari gülü
ölümse sensilzik ben hiç yaþamadým ki...



Sosyal Medyada Paylaşın: