Dost meclisinden kovuldu kapý Ýcazeti kehribar kokusu yalnýzlýk suluyor gecenin morunda Ölü baykuþlar vuruyordu pencerelere Ýz süren hayaletlerden kaçýyordu ruh Ýnce bir çýtýrdý can ve kan arasýnda Ve muðlak bir türkünün gölgesiydi kapýyý çalan…
Derviþler perdeleri kapatarak daldý uykuya Ýblisi bedenler bekleþiyor köþelerin saçaklarýnda Bir mavzer sesi ýslýklarý susturan Ve Keskin barut kokusu gecenin ilk þehidi ah tamara
Bir yaným küf kokan mahzenlerde yýllanmýþ keder Ebruli masallar konuþur duvarlar Bin yalaný oynuyor aynanýn soytarýlarý Ve dökülüyor yýrtýk cepten hayatýn arta kalanlarý
Son göz damlasý düþerken suya Eski bir anahtar sesi yürekte kalan hala ürkek Sen kovulmuþ ademin havvasý Yol kenarlarý yaban mersinlerini dökerken vuslata Kumrularýn kanatlarýný çýrptýðý mevsimlerde aç kanatlarýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
selçuk Bozdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.