aldatan erkek
yorgun ruhum, sandal misali yalpalýyor kendi limanýnda
tenim küskün kendine, deðiþtiriyor elbiselerini gözyaþlarýmda
dalýndan düþtü son yapraðým, savruluyorum taþtan taþa
bir ninni ezgisinde sevdam ,sallanýr beþiðinde susar ,ser olmaz...
þehrin sahtelikleri dökülüyor geceye ýþýklardan
yýkýlýyor karanlýkta sevdalar bir bir
gömülüyor zehirli zakkumun tikenlerinde,evde bekleyen sevgiliye
þarkýn ölü bedenleri dans ediyor kaldýrýmlarda...
elde pahalý bir deri çanta, ayakta yýlan derisinden ayakkabý
derisi soyulmuþ canlar taþýyan etiketli bedenler kokuyor gece
þeytan sarmalý derin konçerto ezgisinde, vuruyor igneyi kadýn kendine
belki de kendinin olmayan tek þeydi, kendine ait olmayan bedeni...
ýzdýrabým tren seslerinde daha çok artýyor sevgili
güllleri dikmekten, ellerim dikenlerin çiziklerinde kýrmýzýya boyanýyor
sýcak bir çay kývamýnda sohbetim seninle hüzün kokan boðazda
istanbul yedi tepe de yedi kollu ahtapot
dumaný baþýnda bogaz bana bakan sevdalý bir yar...
mühürlü gözlerin altýnda sorgulanýyorum, geçip giden suratlarda
yaðmur sanki sen, sen, sanki yaðmur
dövüyorlar ruhumun izbesi silinmiþ kuytu yaralarýný
kanatýyorlar baþ tutan günahlarýmý...
kendi gölgelerimin kendi azraili sessiz eftelyam
yüzüm eskir rüzgarda, saçlarým kýrlaþýr
tenim bir içyanðýnýyla büzülür, fotoðraflar silinir
güllerim kurur hazan da gazel olur...sen olmayýnca
samarrayý kendine sürgün edinen taçsýz gönül hýrsýzý
kandillerini geceye yak ta yol olayým sana
cebeli tarýðý ömür yolum bileyim
ve meltemleri koklarken tenim çoban yýldýzýnýn ýþýðýnda
sina çölünde nerde kimle nasýlsýn bilmem ama
ben seni öperken rüzgarda hala seni aldatýyorum kadýnsý bedenimde...
selçuk bozdað/2009 gaziantep
izbe zamanlý, þiir demeti sevdalar çekmecesinden)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.