HANCI
Haydi yürü dediler de, çýktým yola,
Yoruldun dediler, baktým saða sola,
Zamanlar sel oldu aktý, verdim mola,
Dedim hancýya, bir akþam kalayým.
Gösterdim hancýya, aðrýyan kolumu,
Yorgundum, yolun kýzýl akþamýnda,
Yolum uzundu, anladý yorulduðumu,
Haydi buyur dedi, girdiðim hanýnda.
Taþtan deðildi, girdiðim hanýn yapýsý,
Gök kubbedendi, o üstündeki çatýsý,
Sordum ne zaman açýlýr buranýn kapýsý,
Günü gelince dedi, görünmeden hancý.
Dedim, þöyle geç karþýma, otur hancý,
Dedim, han neden üstü açýk iki kapýlý,
Benimki dört duvar, üstü beton yapýlý,
Seninki han deðil dedi, bir ses uzaktan.
Hancý dedim, kapýnda duran at benim,
Biri getirdi , al bin dedi az önce demin,
Dedim ne olacak bu halimiz söyle hancý,
Sen yolcu ben yolcu söyle ya bura kimin.
Gözlerime, gaflet uykusu çöktü birden,
Uzansam, belki de kalkamazdým yerden,
Düþündüm hancý, benden çok konuþkan,
Dedim, haydi anlat hayatý bana yeniden.
Dedim bir nefeslik daha zaman versana,
Yarýn gideceðim yol, diken uzun yokuþ,
Uykusuz kalan gözler, aðýr geliyor bana,
Alýp götürmesin ruhumu, erkenden kuþ.
Ýþte böyle, onun için buradayým hancý,
Bir gecelik olsun kalsýn, þu garip yabancý,
Yarýn, yarýn ne olacaðý hiç belli olmaz,
Az soluk ver, bu garibin olsun kazancý.
Yorgunum var git deme, gece çok yakýn,
Yerim yok deme, bana ey hancý sakýn,
Bana, bir solukluk olsun zaman býrakýn,
Þu aciz kul, hanýnda nefes alsýn biraz.
Kapat kapýlarý, korkuyorum ben hancý,
Kapý çalýnýr diye, yüreðim aðzýmda saten,
Varsa çorban kat getir, yesin bu yabancý,
Yürek yorgun, sýrtýmdaki yük aðýr seten.
Geri dönüþü yok, gittiðim bu ýrak yolun,
Hemen çekip gitmemi, isteme erkenden,
Biraz daha soluk alayým, o an gelmeden,
Kapýn çalýnýp da, o burada’ mý denmeden.
Bir sessizlik çöktü, durdu soluk birden,
Dedi "o görünmeyen", ne gelir ki elimden,
Ýnsanlar ölür dirilir “dedi ses” bir yerden,
Duasý kabul olunan, arýnýr “dedi”kirinden..
a.yüksel þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.