VAROLMANIN SANCISI

Sen öldün ya baba,
Ya ben ne haldeyim duy!
Kapýsýz penceresiz evrene konuk
Elemler gölgeler kuytu yüzümü;
Bir ýþýk sýzsa da anýlardan
Sevgi tüten bacalarýn koynunda
düþtür uyumak...

Bu dünyada varolmanýn sancýsýný,
Çýðlýk çýðlýk duyarak iliklerimde
Ve gündüzümde tepinen bunaltýlardan özge,
Korkular enjelektelenmiþ geceler yaþarým.
Yarýnlarý illletli zamanlarý
güçtür aþmak...

Acýlara kalkan olsa da direncim
Evine götürebilmek için ekmeði
Peþinde parçalanýrken gördüðüm
umarsýz ananýn
Küçücük bedeninde volkanlar kaynayan,
Doktorsuz ilaçsýz bebesi,
Nice ezer yüreðimi nice
Ancak
Çevresine kör gözleredir
duyarsýz yaþamak...

Þimdi sen
Bilmediðim gerçeklerle yüzyüzesin
-acý da olsa-
Bense ,yalanlarýn,sahtekarlýklarýn kapýsýnda
Sürüp giden bir kargaþadayým.
Dünyalarýmýz farklý deðil mi baba?
Yalan dünyadaki yalanlarý anlatsam da
Nedenini zordur anlamak...

Meliha KAR
1991 (Pastel Umutlarýn Albenisi kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın: