Sen gittin, Bir zifiri karanlýk, Bir zindan yalnýzlýðý, Aðýr bir boþluk býraktýn geride. Gittin ve dönmeyeceksin bir daha, Haklýsýn gidiþinde, Bu aþký bitirmekte haklýsýn. Tek söz söyleyemedim. Yüzüne bakamadým. Karþýnda aðlamadým. Eridim, tükendim, bittim. Sonsuzlukta bir insan nasýl olur, Sesi soluðu nasýl duyulur? Elveda aþkým. Elveda sevgilim. Sen kendini hiç böyle gereksiz, Böyle deðersiz, böyle yapayalnýz hissettin mi? Ayrýlýk ölüm kadar acý ve soðuk. Aynalara bakýyorum, Aynada gördüðüm ben deðilim. Gözlerim cehennem ateþi. Dudaklarým mühürlenmiþ. Ellerim titriyor. Yüreðim kýzgýn demirlerle daðlandý. Yokluðunun bedeli çok aðýr sevgilim. Sevinçlerim, hayallerim, umutlarým, Renkli dünyam elveda. Elveda yaþamak. Yaþamýn anlamý elveda
Sami Arlan.. Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.