Elveda sevgilim
Kimse farkýnda deðil yokluðunun.
Sensiz ne hallerde olduðumu kimse bilmiyor.
Anlamýyor yitip giden bir aþkýn kederini.
Düne kadar en yücesini yaþadým mutluluðun,
Ayaklarýmýn altýndan kayýp gidiyordu toprak,
Denizlerin ovalarýn üstünde uçuyordum.
Güneþ kadar yakýndý bana aþk.
Güneþ kadar sýcak ve parlak.
Býraktýn birdenbire, kanatlarým kesildi.
Hýzla çakýldým yere, boþluðun içindeyim,
Þimdi hiçbir þeyim.
Oysa dünyanýn en zenginiydim.
Bütün çiçekler bizim için açardý,
Bizim için ballanýrdý meyveler,
Ekinler bizim için bereketli,
Sular bizim için çaðlardý.
Þimdi toz duman içinde kýzgýn bir çöldeyim.
Yönümü,yolumu þaþýrdým.
Sam rüzgârlarýna býraktým gövdemi,
Sürüklenmekteyim.
Sen bensiz nasýlsýn, bilmiyorum.
Rahat mýsýn, mutlu musun?
Bu kadar çabuk beni unutur musun?
Nasýl birden mazi olursun?
Düne kadar,gözlerinden,
Aþký içtiðim ey sevgili nerdesin?
Kimlesin? Kimlerlesin?
Kimlerle oynaþýr gönül eðlersin?
Ben burada, terk edip gittiðin yerdeyim.
Elveda aþkým.
Elveda bir tanem.
Elveda sevgilim.
Elveda..Elveda sana
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.