çiçekli elbiseme yama yaptým þiirleri
nöbette uyuyan askerin yediði tokat gibi çýktýn karþýma
cinnetin saçlarýmý yaktý
parmaklarýmý çýtlattým senden sonra
yönümü eksenimi þaþýrdým
kocakarý ilaci sürülmüþ dilsiz heykeller sokaðýnda
mataramda kýzýlcýk þerbeti
beþ taþ oynayasým var seninle
sonra sessiz harflerle seviþesim
bir ters bir düz ör ilmeklerini tenime
üvey kalmasýn duvarlar bu serüvende
ulu orta yatak duvar öp beni
yarý açýk cezaevi dünyada
jetonsuz sesler korosu çýðlýklarým
mýrýldanmayalý epey olmuþ
nabzýmý saatler geçiyor
tuzlu bir çarþaf geceden
vav gibi büklüm perdeler
kobay olmuþ bedenim
miâdý dolmuþ bakire geceliðimin
kezzap yangýsý gözlerimden kalkýþýn
yakan top filminin dehþet dolu fragmanýnda adýmýz
iblis ve melek
elif cüzzamlý beli bükük ben gibi
bir gelsen habersiz
dudaklarýmýn üstünde yerin var
hatýra gömütleri gözlerimi oyarken
biliyorum
’’ben neden soðuk suyla yýkanýrken hep sen üþüyorsun sandým !?’’
diyorsun
kanser yýllýðýna iþlenmeden adýmýz
uyuyalým mý buz dolu küvette...?
ah sevgili !
ýsýltý’m dondu,ölmeliyim...