SICAK

gölgeni bile severim senin
üzerine sýcaðýmý serecek kadar hem de
dedi

üþüme diye
yakýyorum bütün resimlerimi
siyah beyaz akýyor gözyaþlarý zamanýn

gözlerimin en mahrem yerinden
gözlüyorum ellerini dedi
ki öpülmek için yaratýlýrmýþ bazý güvercinler

öyle soluksuz kaldý gece
çýrýlçýplak karþýmda

ýþýdý tüm sular, kabardý okyanus mavi
kavi rüzgarlar akýp geldi nefesinden

gölgen gölgemin koynunda
nasýlda sýcak

ellerimi býraktým yürüyorum sýrat’ýnda
ki bozulmuþ tüm yeminler okunuyordu suratýnda

üfledi bir dilek tutup içinden, söndü yalnýzlýk kandili
avuçlarýnda sabahlamak dedi, sürerek gövdemi namluna

gözlerimin yeri yok bakmazsan
kendim, kendimin kýyameti
nasýlda soðuktu alnýn yaz ortasýnda

ne yapýlýr bilmem, bana býraktýðýn bu can’la…

Sosyal Medyada Paylaşın: