KURBAN OLDUĞUM
Akþam vakti sam yeliyle bir bir savrulup
Gönlünün baþ köþesine baþým koyduðum
Ýçten içe bakýp ta tabandan yandýðým
Diyemem aksýn gözyaþýn, kurban olduðum
Sil, sil ki akmasýn damlacýklar gözünden
Hüzünlenip, üzülmesin benim yüzümden
Küçük bir tebessümünle gönül bulduðum
Neþesine sevincine kurban olduðum
Göremedim yüzün, gören cennetlik olsun
Ýnan seninle üzüldüm, seninle öldüm
Elmasým ol, pýrlantam ol, seni alayým
Servetim ol, cevherine kurban olduðum
Gülüm çiçeðim deyip de sevip saydýðým
Üzülme sil, sil gözyaþýn kader ortaðým
Eðer ki, benim sözlerim üzdüyse seni
Sesinle de ki sesine kurban olduðum
Siyah saçlarýný bir türlü sevemedim
Yüzüne yüz koyup, rüyama dalamadým
Ellerim kýrýlsýn, tenini saramadým
Selvi boylumun boyuna , kurban olduðum
Tül olsanda sarsam bedenin bedenime
Taç yaptýrsamda dolasam seni ser’ime
Kýymetin bilmez eller yanarým kendime
Canýndan bezmiþ canýna , kurban olduðum
Sayýlý günleri takvimlerde aradým
Sana inandým, senin hayaline daldým
Yüzün ezberledim. Her gece sayýklarým
Adýn saklýdýr,adýna kurban olduðum...
02/06/2011. Cengiz DEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.