GÖRGÜSÜZLER

Geçiyor baharla güzler,
Kalmadý gördüðüm yüzler.
Biz aðzým burnum diyene
Geldi doldu görgüsüzler.

Eller kýçda dolaþýrlar,
Garibana bulaþýrlar.
Kartal kanat kabadayý..!
Olmuþ hýzan , görgüsüzler.

Fiyakadan geçilmezler.
Adam diye seçilmezler.
Kýþ gününde kýsa gömlek
Diktirirler , görgüsüzler.

Kara giyer elbiseyi,
Gözleri görmez kimseyi
EniklerÝ sokak konseyi
Dalaþýrlar , görgüsüzler

Traþlarý sýfýrdandýr.
Ýçtikleri zifirdendir.
Pislikleri binlercedir.
Baba olmuþ..! görgüsüzler.

Piþkin piþkin otururlar
Millete bela olurlar,
Bazen de it olur, ulurlar
Baba olmuþ..! görgüsüzler

Kokusundan geçilmiyor.
Köküne soðan dikilmiyor.
Veledine söz geçilmiyor.
Gýrdan olsun. görgüsüzler.

Büyükler verir dersleri ..!
Acýndan kokar nefesleri.
Meskeni polis kodesleri,
Baba olmuþ..! görgüsüzler.

Cebi delik cepken delik,
Cebinde yok bir metelik,
Leblebisi içkiye mezelik,
Ayakta atar, görgüsüzler.

Babalar hep göz yumarlar,
Oðluna ana avrat söverler,
Polise el pençe dururlar
Babanýn babasý , görgüsüzler.

Cengiz DEREN


Sosyal Medyada Paylaşın: