KİRPİK KİRPİĞE DEĞMEDİ

kirpik kirpiðe deðmedi
ne ekmek ne de su
alacaklýyýz yine o bitmez gecelerden

gök alev alýr düþer denize
yüreðinde soluksuz özlemler kaynaþýr
söner yangýnlarý güneþin
Atakum suskun, karanlýk bir örtü altýndadýr

caddelerde korkulu düþler yürür
ýþýksýz bir sokak lambasýna düþer
kavuþmamýþ sevdalarýn o buruk hüznü

ve korkularýmýz
dönerler habire baþýmýzda
dönerler alýcý kuþlar gibi
dönerler, dönerler
soðuk duvarlarýnda yalnýzlýðýn
dönerler
tir tir titreyen o korkunç gölgeler

anýlarýn naftalin kokan labirentlerinde
dolaþýp durur bir koca adam
yürek kafesinde fýrtýnalý bir denizin
biteviye ölüm sancýsý

bir çocuk gülümser sisli perdelerin arkasýndan
kaldýrýmlarda ilk gençlik yýllarýnýn
ayak izleri
çalýnan bakýþlar, öpülen dudaklar
ve yüreðinin derinliklerinde
bin yýllýk azgýn bir volkan gibi kaynayýp
susturuldukça aðulanan çýðlýklar

gökte titrek yýldýzlar göz kýrparlar yaþama
hep ayný þarkýyý söyler deniz
bir balýkçý motoru aralar geceyi
alýnterinden çiçekli umutlar dokur
gül yüzlü çocuklarýn uykulu düþleri yansýr
Karadeniz’in kýzaran ufuklarýna

gün kanatlarýnda ýslanýr
umarsýz bir martýnýn çýðlýklarýnda
o korkusuz seviþmelerin tadý

hafiften bir rüzgar eser
aralanýr gökyüzünü örten bulutlar
aydýnlýk birkaç dize düþer topraða
bir ozan alnýndan sýzan teri silmektedir
ellerinde gün ýþýðý demet demet

sabýrsýz iki çift kanat
tutunup saçlarýna güneþin
dalarlar düþlerin en saklý kuytularýna

akþamdan sabaha eskimiþ aþklar
yýkanýr denizin köpüklü sularýnda
erkenci çöpçüler kýrýk dökük dizeler toplar
uzayan sahiller boyu

gün doðarken Atakum
yürek yangýnlarýndan süzülen
kýzýl bir güldür.

Sosyal Medyada Paylaşın: